De SCA-1E COYOTE van CARISMA (RTR).

Hier kun je de bouwverslagen plaatsen van je wagen.
Gebruikersavatar
Jaap
Donateur
Berichten: 426
Lid geworden op: 04 jun 2017 15:45
Locatie: Biddinghuizen
Organizer x 1Participant x 18
Gegeven waarderingen: 1 keer
Ontvangen waarderingen: 23 keren

De SCA-1E COYOTE van CARISMA (RTR).

Bericht door Jaap » 23 nov 2017 20:09

Even vooraf.
Om een verslag over een scaler te schrijven en deze te presenteren heb je geduld, tijd, motivatie dan wel inspiratie nodig. Dus jullie zullen begrijpen dat dit verslag een groeidocument gaat worden met de nodige foto’s. Het is mijn bedoeling om de tekst die jullie op dit moment hier lezen steeds verder te gaan uitbreiden. Zo blijft het verslag compleet en bovenaan staan. Op- en aanmerkingen dan wel andere commentaren zullen daarna wel automatisch volgen binnen dit topic. Maar laten we beginnen!

Afbeelding

De SCA-1E COYOTE van CARISMA (RTR).

Afbeelding

Het begon allemaal met een topic (viewtopic.php?f=16&t=274) van Daniel in het RC Nieuws. De foto’s waren veel belovend en ik werd meer dan enthousiast. Precies mijn type scaler! Ik durf dan ook best te zeggen dat pick-up trucks één van mijn favorieten zijn.
Ondertussen had Ilse de Lange een serie programma’s op tv ( Ilse’s Veranda). Buiten de geweldige muziek (ik weet het, geen smaak . . .) reed ze met haar gasten rond in een matzwarte Ford pick-up truck. En deze truck deed mij constant aan de Coyote rtr denken.

Afbeelding

Na twee en een halve maand wachten zag ik dat de Coyote bij https://www.mcmracing.com/nl leverbaar was. De bestelling was dan ook snel geregeld. MCMracing heeft een zeer correcte afhandeling en levert vlot. Omdat dit een Belgische leveranciers is heb je tevens geen negatieve verrassingen van de Nederlandse douane.

Originelen.

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Het mooiste vindt ik altijd dat van een model ook weer een 1:1 versie terug te vinden is. Helaas kon ik nergens op de site van Carisma een verwijzing naar de originele truck vinden. Toch leek het mij stug dat dit een fantasie model zou zijn. Een lange zoek tocht met behulp van google volgde, maar ik heb hem gevonden. Het is een TOYOTA! Om precies te zijn een Toyota STOUT type Toyopet RK45.

Afbeelding

Afbeelding

De RK45 is van de tweede generatie uit de STOUT-lijn.
Productie jaren: 1960-1978.
Motor: 4 cilinder, 1,453 cc Type R, 60 pk bij 4400 rpm.
Handgeschakelde 4 versnellingsbak.
Wielbasis: 2800 mm.
Lengte: 4690 mm.
Breedte: 1690 mm.
Hoogte: 1750 mm.
Eigen gewicht: 1420 kg.
Bijzonder kenmerk: de RK45 was het enige type uit de STOUT serie dat enkele koplampen had.

Catalogus:
http://www.toyota.co.jp/jpn/company/his ... page_num=0

Later is de STOUT-lijn opgevolgd door de HILUX-lijn. Genoeg over de originelen, laten we naar het model gaan.

Verpakking en unboxen.
Na een mailtje van de DPD pakketdienst, spoed ik mij dan ook naar het verdeelpunt om de Coyote op te halen. Uit een dicht getapte stevige verzenddoos komt de eigenlijke in fullcolour bedrukte doos te voorschijn.

Afbeelding

Afbeelding

Naast afbeeldingen van de auto worden ook alle andere componenten getoond en omschreven. Twijfelen over de inhoud is dan ook nergens voor nodig . Nadat de beide verzegelingen verbroken zijn gaat het deksel er af en meteen valt het oog op de inzetdoos waarop de Coyote met tie-wraps is vastgezet. Direct naast deze inzetdoos is de stuurwielzender verpakt. Een handleiding, vier AA batterijen, acculader, zakje met klein materiaal, restant stickervel en twee bumpers liggen geheel onderin de doos. Om te voorkomen dat een los liggende rij accu schade veroorzaakt of zelf beschadigd raakt is deze opgeborgen in het accu vak op het chassis.

Afbeelding

Handleiding.
Dit keurig verzorgde boekwerk, in A5 formaat, kan ik zeker waarderen. In vijf talen (helaas geen Nederlands) wordt alles duidelijk uitgelegd.

Afbeelding

Bij de vele tekeningen, in exploded view, vindt je regelmatig extra functionele aanwijzingen ter ondersteuning van dat ene onderdeel. Per taal kun je de volgende “hoofdstukken” onderscheiden: rc-installatie, de ESC, accu + lader, de bouw van de truck en een onderdelen lijst. Gewoon een compleet verhaal!

Afbeelding

Voor mensen die graag een digitale handleiding (Engels) willen inzien, even de volgende link gebruiken: https://dpp98wu6vfvd5.cloudfront.net/me ... _v6_1_.pdf

Lader en accu.
Naast een 7,2 Volt, 1400 mAh NiMH accu wordt bij de Coyote ook een “acculader” geleverd.

Afbeelding

Zowel de rij accu, lader als de ESC zijn voorzien van de zeer bekende Tamiya stekker. Deze lader is een MBC-24 USB lader en ALLEEN geschikt om 7,2 Volt NiMH accu’s mee op te laden.

Afbeelding

Met een laadcapaciteit van 100 mA en geen automatische afslag lijkt het mij dat deze lader in mijn modelbouw archief gaat verdwijnen zonder ooit gebruikt te zijn.

Body.
Helemaal aan het begin van deze review zie je een foto van het model. Meteen daar achteraan een aantal foto’s van originele RK45’s.

Afbeelding

De body is dan ook een wel zeer realistische replica in mijn beleving. Lange strakke rechte lijnen in combinatie met de mat zwarte kleur, zware bumpers en verchroomde grill maken het geheel tot een heel stoere truck!

Afbeelding

Slechts het logo op de deuren en achterklep zijn stickers. Alle andere details zijn verchroomde kunststof onderdelen die er dan ook echt op zitten. Zo zijn de koplampen gewoon transparante glazen en de achterlichten zijn transparant in driekleuren gespoten! Echt TOP!

Afbeelding

De body is aan de buitenkant mat zwart gespoten met als resultaat dat de binnenzijde nu glimt. Zelfs de vier houders voor 5 mm LED’s zijn reeds geïntegreerd aanwezig (voor en achter).

Afbeelding

Afbeelding

De ramen van de Coyote zijn helder en transparant gebleven zodat je van buitenaf meteen op de elektronica en het chassis kan kijken. Zo’n truck vraagt dan ook om een interieur! Hopelijk gaan ze bij Carisma, dat bekend staat om hun hoge detaillerings niveau, hier nog iets mee doen in de toekomst.

Chassis.

Op het moment dat de zojuist besproken body van het chassis afgehaald wordt valt mijn oog meteen op het ladderframe.

Afbeelding

De stalen “C-section” chassis-balken zijn netjes zwart gepoedercoat en daarmee een uitstekende basis om alles op en aan te hangen. Vanaf de centraal geplaatste motorunit naar voren toe werkend kom ik, op een montage plaat, eerst de ESC en de ontvanger box tegen.

Afbeelding

Meteen daarna de voorste schokdemper-torens en eindigend met de verstelbare voorbumper. Direct achter de motorunit is tussen de achterste schokdemper-torens de accubak gemonteerd. Helemaal achter aan, onder de accubak en tussen de chassisbalken zit een montagebalk voor een optionele extra (verstelbare) bumper met trekhaak. Zowel de voorbumper, behuizing van de motorunit, bruggen tussen de chassis balken en accubak zijn van een versterkte composiet kunststof gemaakt. Het geheel voelt dan ook bijzonder stevig aan. Zo is de wanddikte van zowel de accubak als de voorbumper 2 mm.

Afbeelding

Om op die bumper later een lier te monteren heb ik dan ook alle vertrouwen.


Wiel ophanging, vering, banden en velgen.
Zowel voor als achter treffen we stevige vaste assen aan. Twee maal een heuse 4-link zorgt voor de verbinding van de assen met de centrale skid plate.

Afbeelding

Ook deze skid plate is wederom van versterkte composiet kunststof gemaakt. Wie verwacht dat de links ook van kunststof gemaakt zijn heeft het helemaal mis. Geheel metalen, 5 mm dikke stangen, op een RTR model. Helemaal TOP!

Afbeelding

Schokdempers bepalen mede de rijeigenschappen van een rc auto. De keuze m.b.t. hardheid van de veren en de (eventuele) gebruikte oliedikte zijn dan ook belangrijk. Een stukje torque twist bij voertuigen met vaste assen kun je hiermee dan ook beïnvloeden. De dempers die de fabriek standaard onder de Coyote heeft gezet zijn in totaal 95 mm lang.

Afbeelding

Het oliereservoir is 30 x 16 mm en aan de buitenzijde voorzien van schroefdraad zodat je de veerdruk traploos kan opvoeren middels de stelschroef. Om de 3,5 mm dikke demperstang is een bumpstop rubber geplaatst zodat de demper niet meer in zijn geheel kan in-veren. Zowel voor als achter zijn de dempers gevuld met een 35W olie en voorzien van veren die globaal tussen zacht en middel hard in zitten. De vering voelt dan ook bijzonder soepel aan terwijl de rebound goed te noemen is.

Op de website van Carisma wordt gesproken dat er onder de Coyote 1.9 banden gemonteerd zitten. Nou, ik kan jullie mededelen dat, dat letterlijk voor de helft waar is.

Afbeelding

Of een band nu 1.55, 1.9 of 2.2 inch is, het slaat allemaal op de diameter van het velg-gat. Die 1.9 inch klopt inderdaad aan de binnenkant van de banden. Aan de buitenkant meet ik 1.55 inch! Door twee maten te gebruiken creëer je hoogte verschil in de wangen van de banden. Aan de binnenkant (1.9 inch) heb je dus een minderhoge wang dan aan de buitenkant (1.55 inch). Een minder hoge wang maakt je band minder flexibel.

Afbeelding

Bij zijdelingse druk op een band van binnen naar buiten zal de binnenzijde minder flexibel meeveren met de kracht die er op werkt. Aan de buitenkant duwt de velg het soepelere rubber iets mee naar buiten.

Afbeelding

Bij zijdelingse druk op een band van buiten naar binnen (eigenlijk de andere kant van dezelfde as) wangt de buitenzijde uit naar buiten terwijl de binnenkant vrij rechtop blijft staan. Het resultaat is dan ook dat de banden over hun gehele loopvlak contact met de ondergrond blijven houden. Of het werkt zal in de praktijk moeten blijken. In modder of los zand ga je waarschijnlijk hier niets van merken. Op schuine en vooral harde ondergronden zal het een ander verhaal gaan worden. Rockripper heeft Carisma deze banden genoemd en hebben een buiten diameter van 105 mm met een totale breedte van 38 mm. Op zich voelt de gebruikte rubber compound vrij soepel aan waarbij het gebruikte profiel een behoorlijke hoeveelheid grip geeft.

De dubbele maatvoering van de binnendiameters vindt je eveneens terug in de velgen. Populair gezegd, de één kan niet zonder de andere gebruikt worden. Deze echte beadlock velgen zijn compleet van kunstof gemaakt en wegen per stuk slechts 18 gram (inclusief de beide ringen).

Afbeelding

Zodra de vijf schroeven aan iedere zijde verwijderd zijn kun je de beadlock ringen verwijderen en de bead’s (binnen ringen) van de banden uit de gleuven van de velg halen. Hierna is de velg simpel uit de band te halen. Een ring van foam vormt de insert. Voor de nodige ventilatie in de band zorgt een 3 mm gaatje in de velg.
Persoonlijk vindt ik de combinatie van een dubbele vijf spaaks zwarte velg en de band de stoere looks van de truck versterken!

Elektronica.
De bijgeleverde zenderset komt uit Carisma’s eigen lijn. De CTX8000 is een twee kanaals stuurwielzender die meer dan alle benodigde standaard opties aanwezig heeft.

Afbeelding

Laat ik beginnen om eerst maar even die standaard functies benoemen. Naast de gas- en stuurfunctie heeft de CTX8000 eveneens voor beide functies een digitale trim en een reverse schakelaar. De power led heeft een dubbele functie. Naast stroom indicator is er ook een relatie met de FTN-knop. Naast de optie om de zender en ontvanger te binden (koppelen) kun je ook de vaste eindposities van de stuur-servo hiermee programmeren. Hoe? Laten we b.v. het linker eindpunt eens aanpassen. Zowel de zender als de ontvanger dienen ingeschakeld te zijn. Stuur maximaal naar links en druk op de FTN-knop. Blijf net zolang insturen en die knop indrukken tot de led van groen naar rood verkleurd. Kies de nieuwe positie van het linker eindpunt en druk kort op de FTN-knop.

Afbeelding

De led zal weer groen kleuren. M.a.w. met de FTN-knop kun je de eindpunten van de stuur-servo per zijde individueel traploos instellen. Dan is in de handgreep de ATV draaiknop opgenomen. Dit is een dual-rate functie op de stuurservo die de maximale uitslagen in één keer traploos beperkt.
De zender op zich ligt prima in de hand en heeft als voedingsbron slechts vier AA batterijen nodig. DE zendantenne is geïntegreerd in de handgreep boven op de zender. Voor meer grip is het stuurwiel voorzien van een geribbelde rand. Nog even een leuk detail: het stuurwiel heeft de zelfde spaken als de velgen terwijl intern je een remschijf inclusief remklauw kunt zien.

Afbeelding

In de ontvangerbox tref ik een drie-kanaals ontvanger aan (niks mis mee). De MRX2800 communiceert op de 2,4 GHz met de zender en zijn reeds in de fabriek gekoppeld.

Helaas zijn van de ingezette stuur-servo nergens gegevens te vinden. Zelfs op de servo is het typeplaatje door een naamsticker van Carisma vervangen. De duurzaamheid zal proefondervindelijk vastgesteld moeten worden.

De WP-1040 brushed ESC is de laatste elektronica component in dit rijtje. Deze eenvoudige zelf instelbare waterproof regelaar komt uit het huis van Hobbywing.com vandaan. D.m.v. jumpers op deze ESC kun je heel eenvoudig alle instellingen, waar en wanneer je dat maar wil, aanpassen.

Afbeelding

De mogelijkheden die je hierbij hebt zijn;
• Accu type keuze (LIPO – NiMH).
• Aandrijfmethode van de motor (crawler – boat).
Nieuwsgierig naar de overige specificaties doorzoek ik tevergeefs de Coyote handleiding. Via Google kan ik gelukkig een andere handleiding downloaden. Alvast even een paar belangrijke;
• Zelf kalibrerend: ja.
• Belastbaar:
vooruit 40 Ampère continue / 180 Ampère piek.
achteruit 20 Ampère continue / 90 Ampère piek.
• Accu types: 2S-3S Lipo ; 6-9 NiCd/NiMH.
• BEC: 6 Volt, 2 Ampère.
• Optische controle: ja, middels LED.
• Akoestische controle: ja, d.m.v. series piepjes.
• Low Voltage Cutoff: Ja.
Lees zeker even het gedeelte van de handleiding waar uitgelegd wordt waarom de ESC knippert en piept.

Aandrijflijn.
Na de elektronica opnieuw een stukje hardware. Wat zorgt er nu voor dat de truck komt op plekken waar ik hem wil hebben in het terrein? Alle aandrijfcomponenten maar even in het kort op een rijtje. We beginnen bij het motortandwiel (17T) op de 35 turns brushed 540 elektromotor . Dit tandwiel drijft rechtstreeks het hoofdtandwiel (83T) aan. Om de aandrijflijn te beschermen is trouwens op dit hoofdtandwiel een instelbare dubbele slipkoppeling gemonteerd. Door het hoofdtandwiel loopt een as de reductiebak in. Aan het einde van deze as bevindt zich het “top-tandwiel” (13T) van de reductiebak. Middels een tussen tandwiel (19T) komen uit bij het “onderste-tandwiel” (32T).

Afbeelding

Vanaf hier zorgen de beide stalen aandrijfassen voor de verbinding naar de differentiëlen. Binnen in het “gelockte” differentieel drijft een pinion tandwiel (16T) rechtstreeks het kroonwiel (39T) aan. Eigenlijk is het dan in mijn beleving een haakse overbrenging geworden, maar dat terzijde. Vanuit het kroonwiel lopen in de achteras vaste stalen assen naar de wielen, terwijl in de vooras CVD-assen gebruikt worden. Als laatste item in deze aandrijflijn kom je de plastic 12 mm hex wielmeenemers (8 mm dik) tegen. Carisma komt op deze manier op een vertragings-verhouding uit van 15:1.

Bevindingen.
Gedurende de periode dat ik deze review aan het schrijven ben, zijn er natuurlijk de nodige bevindingen geweest en ideeën ontstaan. Zo heeft Tim Stroet bijna gelijk met mij een Coyote gekocht en met zijn truck hebben we dan ook gezamenlijk de eerste rijeigenschappen opgedaan. Zo blijkt dat de truck behoorlijk gevoelig op het gas reageert. Een fractie te snel de gashendel inknijpen en de Coyote springt als door twee bijen gestoken naar voren. De linker- en rechterdraaicirkel hebben nogal een verschil in diameter. Wat meteen positief opviel was het geluidsniveau vanuit de aandrijflijn. Maar laat ik niet veder op de zaken vooruit lopen. De eerder genoemde bevindingen en ideeën heb ik dan ook met mijn chef werkplaats, Sjaak Jansen, doorgesproken. Een werkopdracht is dan ook reeds aangemaakt. We gaan met onze vingers in het vet!

Voorstellen.
Hallo allemaal, omdat ik weet dat Freddie, Daniel en Patrick graag zien dat iemand zich even voorstelt (kleine moeite), even een paar woorden van mij zodat jullie weten met wie je te maken hebt. Mijn naam is Sjaak Jansen en ben op 5 december 1989, op Malta, onder hoge druk in de mal gespoten.

Afbeelding

Na enige logistieke omzwervingen heb ik mijn opleiding aan de TU van Zirndorf (Duitsland) aldaar cum laude afgerond. Mijn studierichting is fijnmechanica met toegepaste elektronica. Na enige commerciële transfers ben ik bij Jaap terecht gekomen als chef werkplaats en hou mij hoofdzakelijk bezig met: gemotoriseerde schepen, zeilschepen, landzeilers, pistenbully’s, trekkers, crawlers, scalers en rockracers. Daarnaast zijn er natuurlijk ook de diverse uitstapjes: beurzen, tentoonstellingen en meetings. Kortom, ik kan mij aardig bezig houden. O ja, in mijn vrije tijd houd ik mijzelf bezig met rc modelbouw . . .


De praktijk!
(Woord vooraf). Ooit heb ik een heel goed advies gelezen; Vervang of verander nooit iets aan je model omdat een ander dat ook heeft gedaan, gebruik je eigen ervaringen. Met de volgende teksten probeer ik dan ook mijn manier van hobby beleving te beschrijven. Pik het voor jou passende er uit en vergeet de rest! . . .

Werkplaatsordernummer 201712/01.
Inderdaad, sleutelen voordat er nog maar één meter gereden is. Om mijzelf de nodige ergernissen te besparen heb ik in goed overleg met Sjaak besloten om eerst een aantal zaken aan te pakken.
Zo heb je algemene dingen, prio 1 items en zaken die je meteen maar meeneemt omdat het geheel toch gedemonteerd is of wordt. Als laatste blijft dan nog het wensen lijstje over. De lijst hieronder is een kopie van de werkbon waarbij de vermelde punten nu, dan wel de komende tijd (ondersteund met vele foto’s) besproken zullen gaan worden. De volgorde is en blijft flexibel.
  • Afbramen van de spuitgiet delen.
  • Controle borging.
  • Alles goed smeren.
De voorgaande drie punten zijn eigenlijk een continue proces die ik éénmalig ga benoemen en verder niet meer op terug ga komen. Zodra de Coyote uit de doos kwam zag en vooral voelde ik ze al.

Afbeelding

Die kleine maar venijnig scherpe puntjes op de spuitgiet delen. Met een hobby-mesje of een sleutelvijltje zijn ze zo verwijderd. Omdat er nog het nodige gedemonteerd gaat worden is de controle op de borging voorlopig niet zo zinvol. Wel zijn er vele schroeven net niet helemaal aangedraaid. Omdat alle schroeven in kunststof grijpen in het zeker zinvol om rekening te houden met het aandraaien van de schroeven. Vast is vast en doldraaien is echt niet zo moeilijk . . . Mijn plan m.b.t. de smering is om het, vanuit de fabriek, reeds aangebrachte vet te verwijderen en het geheel opnieuw door te smeren. Ben dan ook benieuwd wat ik tegen ga komen!
  • Bronzen bussen vervangen door kogellagers.
Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Reeds op Carisma’s promotie foto’s zag ik er al een paar. Bronzen lager bussen bedoel ik dan. Gezien mijn ervaringen met de CC01 besluit ik dan ook om die meteen maar te gaan vervangen door rubber-sealed kogellagers. Volgens de digitale handleiding zijn er 14 x (5*10*4) en 6 x (10*15*4) exemplaren nodig. Om te kunnen beginnen aan de omwisseling van de lagers maak ik eerst alle bekabelingen los. Hierna wordt zowel de accubak als de rc-plaat gedemonteerd zodat er ruimte en overzicht op het chassis gecreëerd word.

Door het losnemen van de links en de aandrijfassen is zowel de achter- als de vooras snel van het chassis afgekoppeld. Opvallend hierbij is dat de schroeven van de beide stalen aandrijfassen niet geborgd zijn. Zowel de voor- als achteras voelt stevig aan en zijn eveneens van versterkte composiet kunststof gemaakt.

Afbeelding

Laten we beginnen met de achteras uit elkaar te schroeven. Alle onderdelen worden systematisch op een droge en schone ondergrond in demontage volgorde weggelegd. Zoals reeds verwacht, alleen maar bronzen bussen. Het schoonmaken en ontvetten van de as kan achterwege blijven daar er totaal GEEN likje vet is gebruikt! . .

Afbeelding

De bronzen bussen worden vervangen door kogellagers en het geheel kan, met de vetspuit in de aanslag, weer gemonteerd worden.

Opvallend is de pion-as van het centraal geplaatste differentiël. Deze maakt namelijk reeds een positieve hoek richting de motorunit waardoor de aandrijfassen een minder scherpe hoek hoeven te maken. Om te kunnen variëren in spoorbreedte is Carisma van plan om diverse as-helft lengtes aan te gaan bieden.

Net als bij de achteras, volg ik dezelfde procedure bij de vooras. Het enige verschil is dat je hier tevens te maken hebt met de stuurinrichting en natuurlijk de CVD-assen. De bevindingen zijn helaas wel identiek!

Afbeelding

De laatste verzamelplaats van bronzen bussen en tandwielen is de motor/transmissie unit. Deze unit is middels de motor-beschermkap en twee schroeven, onderin de skid plate, aan het chassis verbonden.

Afbeelding

Afbeelding

Zodra de unit is los genomen van het chassis demonteer ik de beide aandrijfassen, de beschermkap van het hoofdtandwiel (let op de onderleg ringetjes) en de 35 Turns Carisma motor. Vier schroeven later ligt ook de reductiebak open en zie ik prachtig SCHONE tandwielen, bronzen bussen en kogellagers.

Afbeelding

Volgens de tekening in de handleiding zit er op de as van de slipkoppeling ook nog een bus, dus ook de slipkoppeling gaat uit elkaar. Alle “oude” bussen en lagers worden vervangen en het geheel kan weer gemonteerd worden. Metaal – metaal schroefverbindingen krijgen een druppel Loctite mee, ook de vetspuit wordt weer gebruikt en tevens zorg ik weer voor de juiste afstelling van de slipkoppeling (eerst helemaal vast en dan drie halve slagen los draaien).
  • Andere motor.
Gezien de ervaringen met Tim Stroet zijn Coyote vindt ik de originele 35 Turns motor een tikkeltje te agressief. Naar mijn persoonlijke smaak pakt de motor het net niet soepel genoeg op. Nu had ik gelukkig nog een 2x55 Turns Launcher van Carson liggen (http://www.carson-modelsport.com/de/pro ... =500906218).

Afbeelding

Het motortandwiel is dan ook snel overgezet en de motor gemonteerd.
  • Controle links.
Nu een aantal grote componenten los van het chassis zijn heb ik mooi de gelegenheid om de links even na te meten. Het lijkt misschien overdreven maar zo weet ik wel of alle link-sets (links en rechts) even lang zijn. Het blijkt dat ze exact de zelfde afmetingen hebben waardoor de voor-en achteras straks weer mooi haaks onder de truck komen.
  • Bussen van de rocksliders halen.
Onder de rocksliders zitten in totaal vier bussen gemonteerd. Eigenlijk zijn dit led-houders voor bodemverlichting onder de truck. Ze worden dan ook verwijderd omdat ze voor mij persoonlijk niet zinvol zijn en er in de praktijk van alles achter zal blijven haken. Ook scheelt het weer een klein beetje
in de bodemvrijheid. En nu ik toch de schroevendraaier in mijn handen heb, controleer ik meteen nog even de overige schroeven op het chassis.
  • Verplaatsen accubak.
De originele plaats van de accubak is helemaal achterop het chassis. Eigenlijk is dat naar mijn persoonlijke mening, net zoals geheel voorop niet helemaal de juiste plek. Met mijn SCX10 chassis had ik hier ook mee te maken en in beide uiterste standen bleef het geheel maar rollen bij het beklimmen en afdalen van hellingen. Dus ook voor de Coyote wilde ik een alternatieve plaats voor de accubak. Met de accubak over het chassis schuivend ontdekte ik dat de klittenbandhouders precies om de steunen van de rc-plaat passen en de bak daarmee tevens gecentreerd is.

Afbeelding

Na een aanvullende studie zie ik dat de andere rand dan net boven de rockslider-houders uit komt.

Afbeelding

Had ik daar zojuist geen ruimte gemaakt . . Een prachtige plek zo direct achter de voorste schokdemper beugels. Wel blijkt dat de beschermkap van het hoofdtandwiel over de accubak heen steekt. Een prachtige optie van truck is dat je de gehele motorunit probleemloos 180 graden kunt omdraaien. Op deze manier creëer ik dan ook een stuk meer ruimte en de accu past nu ook gemakkelijk in de bak. Na het nodige meetwerk worden de 3 mm gaten geboord (zie foto voor de maten) en de M3 x 25 mm schroeven worden door 16 mm lange kunststof buisje in de rockslider-houders geschroefd.

Afbeelding

Deze buisjes zorgen er voor dat de accubak, bij het inveren van de vooras, de aandrijfas niet zal raken. Aan de voorzijde wordt de accubak vergrendeld met een stukje hoeklijn op de plaats waar eerst de rc-plaat zat vastgeschroefd en zit hierna muurvast.

Afbeelding

Afbeelding

Het eindresultaat is dat er in mijn ogen een betere gewichtsverdeling gecreëerd is waarbij het zwaartepunt tevens 17 mm naar beneden is gegaan. Bij het proef passen van de body blijkt alles mooi centraal te zitten.

Afbeelding


Allemaal heel basic maar wel effectief en zeker LOWBUDGET! Na deze ingreep kunnen de beide assen, schokdempers en aandrijfassen weer gemonteerd worden. Bijna zou ik een druppel Loctite bij de borgpennen van de aandrijfassen vergeten . .
  • Nieuwe rc plaat.
Omdat de accubak nu de plaats van de rc-plaat heeft ingenomen zal die functionaliteit dan ook een ander plek moeten krijgen. Precies! Tussen de achterste schokdempers is er nu ruimte genoeg op het chassis.

Afbeelding

De juiste maten voor de schroefgaten worden van de accubak overgenomen en al snel zit de 130 x 60 mm kunststof plaat op zijn plaats.
  • Wielen verzwaren.
Reeds eerder in deze recensie heb ik de banden en velgen besproken. Wat ik daarbij niet genoemd heb, is met name het gewicht van de velgen / wielen. Met het verplaatsen van de accubak is het zwaartepunt reeds een stuk naar beneden gegaan. Door nu extra gewicht in de wielen te brengen zal het zwaarte punt nog verder naar beneden komen te liggen. Deze modificatie zal dan ook weer een positief effect gaan hebben op de stabiliteit van de truck. De standaard velg + de beide beadlock-ringen wegen samen slechts 18 gram (14 gr + 2x2gr). Nu wilde ik in eerste instantie deze velgen gaan verzwaren met balanceer gewichtjes uit de autobandenhandel. Echter zijn deze te groot en volgen ze de ronding van de velg niet. Dan maar twee stroken lood per velg. Eerste een strook van 16 x 162 mm gevolgd door een strook van 16 x 172 mm. Om ze makkelijker vast te kunnen zetten gebruik ik aan het begin en eind een stukje dubbelzijdig tape. Tevens zorg ik er voor dat het ventilatie gaatje in de velg open blijft om problemen met de band ventilatie te voorkomen. Ter bescherming van het foam wordt het geheel nog omwonden met een stukje pvc tape.

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Hierna kan het wiel weer gemonteerd worden. Stiekem hoop ik dat de extra 60 gram lood per velg voldoende zal zijn. Een compleet gemonteerd wiel weegt nu 161 gram.
LET OP ! Lood is giftig dus was even je handen . . .(een arbo praatje doet het altijd).
  • Stuurinrichting uitlijnen en draaicirkel (deel 1).
Ook is al eerder geschreven dat de truck in de linker- en rechterdraaicirkel nogal een verschil in diameter heeft. Net als bij vele Coyote’s staat ook bij de mijne het rechter voorwiel niet uitgelijnd met het rechter achterwiel.

Afbeelding

Links is dit overigens wel het geval. Omdat er geen specifieke afstel mogelijkheden zijn zal er dus een andere oplossing bedacht moeten worden. Uiteindelijk blijkt de oplossing heel simpel te zijn en kan zelfs kosteloos opgelost worden. In eerste instantie wordt de spoorstang één gaatje op beide fuseestangen terug gezet. Je ziet dan ook meteen de voorwielen recht draaien!

Afbeelding

Maar dan heb ik mijn doel nog niet helemaal bereikt. Om er voor te zorgen dat de servo arm recht boven de spoorstang zijn werk optimaal kan doen worden de servo-posts van de houder plaat ook één gaatje naar achteren verzet.

Afbeelding

De servo komt hierdoor ook automatisch naar achteren waardoor het krachtenspel, bij het sturen, recht boven de spoorstang plaats vindt.

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Het algemene resultaat: keurig uitgelijnde voorwielen, gelijke stuurhoeken en een grotere stuuruitslag.
  • Stuurinrichting uitlijnen en draaicirkel (deel 2).
Toch is Sjaak nog niet helemaal tevreden. De bussen in de ogen, aan het einde, van de spoorstang passen namelijk net iets te ruim met als gevolg: speling. Door een aluminium spoorstang (scx10) en een korte stuurstang met precies passende bussen uit de aftermarket te gebruiken is dit probleempje ook snel verholpen.

Afbeelding

Tijdens het wisselen van de korte stuurstang viel het mij op dat de beide gaatjes van de servo arm wel heel dicht bij elkaar zaten.

Afbeelding

Dus ook deze is vervangen door een aluminium exemplaar (25 tanden). Omdat ik nieuwsgierig ben meet ik voor de zekerheid nog even de hartafstanden van de gaatjes op beide servo armen na. Dit blijkt bij de oude servo arm 22 mm te zijn en bij de nieuwe 24 mm!

Afbeelding

Aha! Een 2 mm langere arm zal ook meer stuuruitslag geven! En inderdaad de servo wordt volledig geblokkeerd door de begrenzing-nokken op de C-hubs.

Afbeelding

Door de beide C-hubs om te draaien kan de servo nu zonder gekrijs zijn werk doen.

Afbeelding

Afbeelding

Zowel de chef werkplaats als ik zijn bijzonder ingenomen met de spelingsvrije grotere stuuruitslag.
  • Voorbumper aansluiten aan de body.
Eén van de eerste zaken die opvalt zodra de Coyote uit de doos komt is wel de grote ruimte tussen de voorbumper en de body. Het blijkt dat de voorbumper op een verlagingsframe is gemonteerd. Maar wat verlaagd kan worden kan ook verhoogd worden door het zelfde frame om te draaien. Voor mij blijft het geheel weglaten van het frame de beste optie.

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Precisie afstellen middels de body-posts kan later nog wel als er op de bumper een lier komt te staan.
  • Metalen D-sluitingen aan de bumpers.
Om toch enigszins kleur op de bumper te krijgen worden de zwarte plastic D-sluitingen vervangen door rode metalen exemplaren.

Afbeelding
  • Achterbumper plaatsen (met trekhaak optie).
Als extra optie wordt er een zware achterbumper bij het model geleverd. Deze bumper heeft de mogelijkheid om hem met een functionele trekhaak uit te rusten. Het trekhaak gedeelte is overigens demontabel. In mijn doos met Tamiya reservedelen vind ik nog een 6 mm messing knobbel van een kogellink.

Afbeelding

Nadat deze samen met twee rode D-sluitingen vastgeschroefd is kan de bumper in zijn houder gemonteerd worden.

Afbeelding
  • Bedrading en een andere stekker aan de regelaar incl. dubbele aftap mogelijkheid.
Doordat er een nieuwe rc-plaat op een geheel andere plaats is gekomen zullen de elektronica componenten ook een nieuwe locatie gaan krijgen. Hierbij zijn er wel een paar aandachtspunten.
  • 1. De ontvanger box moet blijven.
  • 2. De aan / uit schakelaar moet bereikbaar blijven zonder de body er af te halen.
  • 3. De ESC heeft een zeer kort “servo-snoertje”.
  • 4. De indeling dient ruimte besparend (toekomst) te zijn.
Hoe ik de ESC ook op de rc-plaat zet, elke keer zit de aan / uit schakelaar in de weg voor de ontvanger box of is niet bereikbaar voor mijn vingers. Zodra je denkt de juiste positie gevonden te hebben kom je weer niet uit met de rest van de stroom voerende bedrading of is het “servo-snoertje” net weer tekort om de ontvanger te bereiken. Dan blijkt de schakelaar los genomen te kunnen worden van de ESC. . . De ESC wordt geheel vooraan vastgezet (zelfklevend klittenband). Direct naast de ESC wordt de schakelaar, middels kleine schroefjes, op de rc-plaat bereikbaar vastgezet.

Afbeelding

Vervolgens komt de ontvanger box direct achter de ESC. Denk trouwens niet door de rubber dekselpakking dat deze box water dicht is. Zo heb je een antenne doorvoer in het deksel en een 10 x 15 mm grote opening in de zijkant voor servo snoeren.

Afbeelding

Nadat de motordraden aangesloten zijn kunnen deze weggewerkt en vastgezet worden. Hierna begin ik het snoer van de stuurservo naar achteren weg te werken.

Afbeelding

Omdat de ontvanger nu een stuk naar achteren is gekomen moet er nog wel even een servo verlengkabel gebruikt worden. Na een positieve functioneringstest kan ook de ontvanger box gesloten worden. Met nog 60 mm resterende ruimte achter de ontvanger box kan er later nog de nodige elektronica op de rc-plaat gemonteerd worden. Standaard is de ESC met een Tamiya accu stekker uitgerust. Omdat al mijn accu’s uitgerust zijn met Deans-stekkers besluit ik om de Tamiya stekker te gaan vervangen.

Afbeelding

Door er meteen twee bec stekkers mee aan te solderen heb ik de mogelijkheid om andere verbruikers van stroom te voorzien. Hiermee bedoel ik bijvoorbeeld een lier of verlichting . . . De coyote gaat vanaf nu gevoed worden door een 2S Lipo accu, dus nog wel even de jumper op de ESC om zetten . .
  • Klittenband te breed voor de accubak.
Voorlopig het laatste kleine klusje. Bij het unboxen vond ik het klittenband waarmee de rij accu vastgezet dient te worden te breed.

Afbeelding

Het klittenband vouwde zelfs om in de geleide beugels. Nu de accubak naar voren is verplaatst gaan de originele klittenbanden helemaal niet meer passen. De chassis balken zitten hierbij b.v. in de weg.

Afbeelding

Een stuk smal 3M klittenband gaat de rij-accu op zijn plaats gehouden.

  • Flatbed vulling 1.
Een multi-functionele kist.

Afbeelding

Boodschappenlijstje:
6. Plankjes.
3. Scharnieren.
6. M2x7 boutjes.
6. M2 moeren.
Houtlijm.
Jachtlak.
150x5x2 mm latje.
2. M3x10 schroeven.
2. M3 borgmoeren.
2. M3 onderleg ringen.

Wat ik met het 200 x 140 mm grote lege bed van mijn Coyote wilde doen wist ik tot voor kort nog niet. Maar dat er iets aan moest gebeuren was mij wel duidelijk. In mijn hobbyruimte valt het oog op de 80 cm lange sleepketting, een sjorband en een gereedschapskist. Tsja, de voorbumper heb ik intussen gevuld met een lier en daar gaat die ketting dus niet meer bij passen. Net als die ketting wil je ook die andere spullen niet los op het bed hebben liggen. Door de behoefte aan, is het idee van een multi-functionele opberg mogelijkheid dan ook geboren. Kort schreef ik enkele aandachtspunten op. De kist moest van hout gemaakt en helemaal voorop het bed over de volle breedte geplaatst worden. Hierbij dient de chauffeur het achterraam nog wel kunnen gebruiken. Ook moet de kist functioneel zijn waarbij de binnenruimte evt. plaats moet kunnen bieden aan vier AA baterijen. Na een poosje plannen en meten worden de planken op het 2,5 mm dikke triplex getekend en uitgezaagd. Rest alleen nog het onderling verlijmen (m.u.v. de klep).

Afbeelding

Afbeelding

Achterkant 30 x 120 mm
Voorkant 27,5 x 120 mm
Zijkanten 30 x 32 mm breed (afschot aanpassen)
Bodem 32 x 115 mm
Klep 40 x 122 mm

Doordat de voorkant 2,5 mm lager is krijgt de klep een klein stukje afschot voor evt. regenwater. De klep op zich heeft aan zowel de beide zijkanten als aan de voorkant een oversteek van 1 mm. Als scharnieren heb ik messing “schilderij ophang haakjes” gebruikt. Om deze te bevestigen zijn de “driehoekjes” in een bevestigingslat “gefreesd”.

Afbeelding
Eerst maar even proberen op een stukje rest materiaal.

Afbeelding

Vervolgens is deze lat weer aan de klep verlijmd. Om de klep sluitend met de kist te krijgen zijn er uitsparingen voor de scharnieren aan de bovenzijde van zowel het voor-als achter paneel uitgefreesd. Hierna kunnen de scharnieren middels M2 boutjes vastgeschroefd worden. Om te voorkomen dat de klep open gaat tijdens een buiteling wordt het voorste “haakje” geborgd middels een messing stift. Voor de looks teken ik er met een potlood nog enkele rondom lopende lijnen op die een plankstructuur simuleren. Middels een paar latjes (5 x 2 mm) wordt de kist nog iets verder opgeleukt.

Afbeelding

Afbeelding

Drie lagen jachtlak zorgen voor de algehele afwerking. Hopelijk verbleekt het zonlicht later de meeste glans van deze lak. Met de M3 schroeven en moeren uit het boodschappenlijstje wordt de kist op het bed vastgezet. Een kist als deze achterop je truck kun je inzetten als algemene opbergruimte, accuruimte, extra elektronica ruimte of als afdekking van schakelaars (vooral bij twee kanaals zendersets).

Afbeelding

Afbeelding

  • Een functionele winch op de voorbumper.
Een functionele winch op de voorbumper stond hoog genoteerd op het verlanglijstje voor de Coyote. Slechts drie weken waren er voor nodig om de door mij bestelde winch vanuit China op mijn werkbank te krijgen.

Afbeelding

De winch zelf staat op een stevig aluminium frame met een staalkabel op de trommel. Voor de handmatige bediening zit er een reeds bedrade driestanden schakelaar bij. Als extra optie had ik meteen een draadloze bedieningsunit mee besteld. Een handleiding ontbreekt, maar dat is gezien de eenvoudige aansluiting geen probleem. Wat meteen opvalt is dat daadwerkelijk alle schroeven los zitten. Dus de flacon Loctite wordt alvast stand bye gezet. Bij de eerste functie test doet de lier helemaal niets . . . Ja hoor! de pluskabel op de motor heeft nog niet een soldeerbout gezien . . .Na een snelle reparatie reageert de winch meteen op de afstandsbediening. Echter de staalkabel springt spontaan in een kluwen zodra deze maar iets afgewikkeld wordt van de trommel.
Goede raad is niet duur, dus meteen maar een vraag op het forum uitgezet (viewtopic.php?f=36&t=553). De oplossing om de staalkabel te vervangen door een onderlijn uit de hengelsport spreekt mij wel aan. Sterker nog, ik moest hierdoor meteen aan mijn rol Marlow nr4 reparatie- en afwerklijn van de 1:1 zeilboot denken.

Afbeelding

De winch gaat dan ook uit elkaar en het één en ander wordt aangepast zodat de kleine krachtpatser probleemloos aan het werk gezet kan worden zodra dat nodig is.

Afbeelding
Jawel, een echt kogellager!

Bij de montage let ik er op dat er in de ruimte tussen de trommel en het frame geen draad zal kunnen passen. Alle knopen in de nieuwe lijn worden nog extra geborgd met een druppel secondelijm. Zodra ook alle schroeven geborgd zijn wordt de trommel vol gespoeld met de nieuwe “kabel”. Had de oude staalkabel een werklengte van 110 cm, nu heb ik 305 cm ter beschikking op de trommel!

Afbeelding

Dankzij de standaardisering van de afmetingen past het frame van de winch keurig op de fabrieksmatig voorgeboorde gaatjes in de bumper.

Afbeelding

Hierna wordt de stroomkabel van de winch naar achteren “gebracht”. De ontvangst / regelunit van de winch wordt toegevoegd en aangesloten op de rc-plaat waarna meteen een praktijk test volgt.

Afbeelding

Niks, nada, noppes. Geen enkele reactie zodra er op de knop van de afstandsbediening gedrukt wordt. Het blijkt dat ik bij het wegwerken van de kabel iets te veel druk heb uitgeoefend op de aansluitingen op de kleine winch motor. De plus pool is bij de motor afgebroken! De winch wordt weer gedemonteerd en met veel, heel veel geduld en gepruts kan ik het contact weer herstellen. De bedrading wordt dan ook voor de zekerheid meteen op het motorhuis vastgezet met smeltlijm.

Afbeelding

Nadat alles weer op zijn plek terug gezet is heb ik dan ook een stoere en werkende winch voorop de truck zitten.

Afbeelding

  • Kentekenplaat op de voorbumper.
Bij het unboxen heb ik reeds verteld dat er twee extra bumpers bij de truck worden geleverd. Uit nader onderzoek blijkt dat er bij één van die bumpers een tweede kentekenplaathouder verpakt is. Op het restant stickervel vindt ik nog een extra kentekenplaat. Het één en ander is dan ook vlot gemonteerd op de voorbumper. Dit soort kleine details kleden toch je truck aan!

Afbeelding

  • Verlichting op de Coyote.
Eén van de punten op de werkplaatsorder is om een éénvoudige verlichting aan te brengen. Zowel in de voor- als achterlichten is een mogelijkheid om één 5 mm led in te bouwen. Niks mis mee. Om een led op 7,2 V (NimH) of 8,4 V (2s Lipo) te kunnen laten functioneren hebben ze een voorschakel weerstand nodig.

Afbeelding

Om nu de juiste waarde van zo’n weerstand te berekenen heb je op het internet diverse handige sites. Omdat mijn elektronica kennis ophoud bij rood is plus en zwart is min koop ik dan ook bedrade leds waarbij reeds een weerstand voor 12 V in de bedrading is opgenomen. En ja, de leds blijven gewoon hun werk doen op een lagere voedingsspanning dan die 12 V. Daarnaast zijn er leds te koop in diverse afmetingen, modellen en kleuren. Voor mijn scalers gebruik ik zowel 3 als 5 mm fel wit, warm wit en rood. In schijnwerpers komen de fel witte maar in de koplampen van bijvoorbeeld de Coyote (oude truck) komen de warm witte.

Afbeelding

Zo krijg ik een mooi gelig licht dat naar mijn mening helemaal bij zo’n oude truck past. De achterlicht lenzen van de Coyote zijn natuurgetrouw van uit de fabriek uitgevoerd in een oranje, rood en wit tint. Deze kleuren zijn allemaal behoorlijk transparant zodat de felle rode led je gewoon zeer aan de ogen blijft doen. Als eerste besluit ik de complete led en vooral de spiegelkop, met een stukje schuurpapier (korrel 240) dof te schuren zodat de uitstraling anders gaat worden. Toch had ik daarna nog steeds het idee dat het meer een heel fel remlicht was. Door een klein stukje rode pvc-tape op de kop van de led te plakken (anders past hij niet meer in de houder) kreeg ik een acceptabele rode gloed achterop de truck. Om er voor te zorgen dat er geen licht binnen in de body schijnt worden alle led houders na de eindmontage matzwart geschilderd. Bij het eerdere vervangen van de ESC stekker had ik daar meteen twee extra bec stekkers bij aangesloten t.b.v. accessoires. Eén daarvan is reeds in gebruik voor de lier en de tweede gaat nu ingezet worden om de verlichting van stroom te voorzien.

Afbeelding

Dus na de nodige planning komt er een contra bec stekker in de body te zitten die samen met een schakelaar in de multifunctionele kist de bedrading compleet maakt. Het enige dat nu nog rest is om de bedrading in de body netjes weg te werken en met smeltlijm vast te zetten.

Afbeelding

  • Flatbed vulling 2.
Met de multifunctionele kist achterop de truck wist ik dat er nog meer op moest komen. Maar wat? . . . Nu had ik reeds zitten denken aan stapels gezaagd openhaardhout, een krik, gereedschapskisten, verroeste kettingen enz enz. Maar dat zie je reeds vaker. Wel moest er een hond op komen. Dus op zoek naar een fikkie (liefst een friese Stabij). Van Patrick kreeg ik zelfs het aanbod om één voor mij te printen. Eigenwijs toch maar even verder zoeken. . . Zat er niet een hond in de speelgoed kist van de kleinkinderen? Ja hoor, maar veel te klein! Wat ik wel vond was een geit en een varken!

Afbeelding

Daarmee was dus het thema van de truck geboren. Het gaat een farmers-truck worden! Dieren los achterop gaat natuurlijk niet, dus er moest ook een hekwerk komen. De houten palen en latten achterop het bed moeten stevig genoeg zijn om een rol van de truck te kunnen weerstaan. De palen zijn 8 x 8 x 41 mm geworden en de latten 2 x 5 mm. Door de palen op de hartlijn in te vrezen kunnen de latten mooi doorgestoken worden.

Afbeelding

Voor de montage van het hekwerk op de rand van het bed is er aan de onderzijde van de body een verstevigingslat aangebracht. Hierna zijn de palen middels kleine houtschroeven vastgezet. De beide dieren zijn eveneens middels een hotschroef in hun buik aan de body vastgezet. Om deze houtschroeven te camoufleren zijn de “verpakt“ met een stukje styreen buis.

Afbeelding

De witte styreen buis is op zich weer ingepakt met een stukje zwarte krimpkous zodat je er eigenlijk niets van ziet. Nadat de veestapel nog van een halsband is voorzien is het voorlopig genoeg met de flatbed vulling.

Afbeelding

Alles wat ik er boven op heb gezet komt namelijk het zwaartepunt niet ten gunste (maar daar wordt ondertussen ook al weer aan gewerkt).

  • Verlichting, het vervolg.
Het zou een eenvoudige verlichting blijven had ik mij voorgenomen. Maar tijdens een afdaling in Edegem vielen de led houders in de achterbumper pas op. Ik vroeg mij stilletjes af hoe goed ik eigenlijk alles had bekeken tijdens de eerdere herbouw van de Coyote, maar goed! Nog voor we op de terugreis de grens weer over waren wist ik wat ik wilde gaan doen met die led houders. Het moest een low budget functionele automatische achteruitrijverlichting worden! Aan elkaar zetten en scrabbelen maar! Om voor een ieder de werking van deze achteruitrijverlichting duidelijk te maken even een paar basis zaken m.b.t. een led behandelen. Wat is eigenlijk een led. Het is in ieder geval geen lamp (gloeidraad) in de klassieke zin van het woord. Led staat voor Light Emitting Diode (lichtgevende diode) m.a.w. het is een heuse elektronica component. Eén van de eigenschappen die deze soort diode heeft is wel dat ze stroom maar in één richting doorlaten. M.a.w. als je de + en de – verkeerd om aansluit doen ze het niet. Dit heeft trouwens geen invloed op de levensduur van zo’n led.

Afbeelding

De zenderset van de Coyote heeft slechts twee kanalen waardoor je een schakelkanaal ten behoeve van verlichting wel kunt vergeten. Dus ga ik gepast gebruik maken van de diode eigenschappen. Om een truck vooruit te laten rijden, krijgt de motor stroom van de uitgaande lijn uit de ESC. Om achteruit te kunnen rijden poolt de ESC de + en – van die uitgaande lijn om. Door nu de + en de - van de led tegenovergesteld aan de + en - op de motor bij een vooruit rijdende beweging aan te sluiten zal de led niet gaan branden. Maar bij het geringste beetje gas achteruit springt de led meteen aan!

Afbeelding

Sterker nog hoe meer gas achteruit hoe feller de led het zal gaan doen! Simpel toch? Voor nog geen tien cent aan materiaal heb ik twee automatisch werkende achteruitrij lampen in mijn achterbumper zitten. Hiervoor heb ik wel leds gekozen met een vlakke lens zodat ze minder ver uit de houder steken. Dit type lens geeft trouwens een brede licht uitstralingshoek achter de truck.

  • Buitenspiegels.
Een taak die nog open staat is om de afgebroken spiegels te repareren.

Afbeelding

Bijna van alle Coyote’s zijn één of beide spiegels reeds kapot voordat de truck uit de doos is. Een zwak punt dus. Heel veel mogelijkheden zijn in mij opgekomen maar de meest simpele was wel om de afgebroken spiegelvoet, op de voorste spatborden, vlak te vijlen en ze daarna uit te boren. Het voetje komt hierbij vanzelf geheel los te zitten.

Afbeelding

Het zo ontstane gat wordt vervolgens op de maat van de afgebroken spiegelsteunen gevijld. De spiegels worden vervolgens tot op de spatborden ingestoken en in het spatbord verlijmd met smeltlijm. Op het spatbord word alles nog eens extra met CA lijm behandeld. Ok, ze steken nu niet meer zo ver van de truck af maar hé, ze zitten er weer op!

Afbeelding

Hopelijk zijn ze nu niet zo kwetsbaar als eerst!

  • Motor pinion.
Tijdens een algehele inspectie en schoonmaak beurt van de Coyote zag ik opeens een scheur in de messing motor pinion zitten. Hier had ik trouwens niets van gemerkt ik het rijgedrag tot dan.
Afbeelding

Misschien bij toeval er op tijd bij geweest. Met slechts nog vier dagen te gaan voor een meeting (Leemcule maart 2018) was een snelle actie gewenst. Via www.rcspeedshop.nl kwam reeds de

Afbeelding

volgende dag een nieuw pinion van Team Corally 17 T - 48 DP van gehard staal op de mat vallen. Een top actie van Davy!

  • Nieuwe wielen / banden.
Hoewel de originele Carisma banden uitstekend voldoen wilde ik wel eens een ander type gebruiken dat misschien net iets meer grip geeft en goed lost. Tijdens één van de FlevoModels meetings zag ik een set banden onder Gert-Jan zijn laro dat mij wel aansprak.

Afbeelding

Het gaat hier om de Rovan 1.9 rock crawler banden (105 x 38 mm). Ze hebben de zelfde afmetingen als de originele, dus dat moet altijd in de wielkasten passen. Het rubber is van een vrij soepele rubber compound gemaakt en moet zijn stevigheid dan ook echt van de insert hebben.

Afbeelding

Om het geheel af te maken is er meteen maar een set velgen bij besteld. De keuze was weer reuze en het is dan ook een 1.9 beadlock set van Injora geworden.

Afbeelding

Doorslag gevend in mijn keuze was niet alleen de zwarte kleur maar vooral het gewicht! Even een paar getallen: band 61 gram, insert 6 gram, velg 117 gram. Totaal per wiel 182 gram. Snelle rekenaars missen 2 gram maar dat is de hoeveelheid weggeknipt foam van de inserts . . .De originele wielen wegen, incl. verzwaring, 159 gram.

Afbeelding

Afbeelding

Een winst van 23 gram per wiel en dat zonder velg-verzwaring! Iets wat het zwaartepunt alleen maar ten goede komt. De eerste testrit met dit nieuwe schoeisel was in mijn achtertuin. Op de overwegend stenen ondergrond is de extra grip duidelijk merkbaar. Vol goede moed volgde een tweede testrit op het Hulshorsterzand. . . Het enige wat de Coyote deed was zich zelf ingraven in de losse ondergrond! Verder experimenteren met andere ondergronden is dan ook noodzakelijk!

  • Achteras en links.
Tijdens één van de eerste ritten die Tim en ik samen maakten met onze Coyotes hebben we geëxperimenteerd met de veerdruk van de schokdempers. Wat hierbij opviel was dat bij een maximaal ontspannen demperveer er een stuk minder “lawaai” uit de omgeving van de achteras kwam. De demperdruk had dus invloed, mede door speling, op de stand van het differentieel. Het één en ander heeft dan ook direct gevolg op de onderste hoek die de kruiskoppeling samen met de ingaande as van het differentieel maakt. Om die hoek rechter te maken heb ik experimenteel tussen de beide rodend ’s en de stang van de upperlinks een M3 moer gedraaid.

Afbeelding

Vervolgens de veerdruk weer opgeschroefd en inderdaad het geheel liep een stuk stiller dan voorheen. Dan stoorde mij al een hele poos het feit dat de achteras niet in het midden van de wielkast stond. Het scheelt slechts 5 mm! . . . Samenvattend, niet alleen de hoek maar ook de afstand tussen de skid plate en achteras moest veranderen.

Omdat er geen voldoende stelmogelijkheden op de originele links zitten ga ik dan ook nieuwe maken. Mijn beschikbare gereedschap: schroevendraaiers, schuifmaat en ijzerzaag dan wel pijpsnijder. Hoe ik mijn links maak? Benodigd materiaal: M4 draadeind (gamma), 6 mm aluminium buis (gamma) en Traxxas rodend ‘s (nr. 5347). Intern zo’n rodend past 10 mm draadeind.

Afbeelding

Na deze 10 mm volgt nog ongeveer 8 mm tot aan het hart van het kogeltje in de rodend. Nadat de gewenste lengte van de te maken link zo goed als het gaat opgemeten is, wordt van deze lengte 20 mm afgehaald. Dit ter correctie van de 2x8 mm plus een beetje stel ruimte.
Dan begint het afstel proces door de link in / uit te draaien en iedere keer weer te de / monteren totdat het geheel naar mijn zin is. Zodra de juiste lengte bereikt is wordt de ruimte tussen de beide rod end’s op gemeten voor de juiste lengte van het aluminium buisje. Omdat de aluminium buis een wanddikte van 1 mm heeft past het draadeind dan ook exact hierin. Rod end’s aandraaien en je hebt een oersterke bijna massieve link. Mocht er ooit teveel beschadigingen op de buis komen, heb je meteen de juiste lengte en een nieuw stukje is zo gemaakt . . . .

Afbeelding

Voor de Coyote heb ik op die manier alle vier de achterste links vervangen met als resultaat, een stuk stiller lopende truck waarbij de achteras nu wel op de juiste plek zit! Voor de liefhebber nog even de aluminium buis lengtes. Upper-link 60mm (was 48 mm) en de lower-link 80 mm (was 71 mm).

Afbeelding

Tot de volgende klus!





Resterende punten van de werkopdracht.

Onstabiele schokdemper beugels.
Uitlijnen body-posts voor en achter.

Uitlaatsysteem maken en monteren.

Interieur.

Beugels met extra lampen.


Afbeelding


Rijervaringen met de Coyote!
Net zoals alle bouw-ervaringen wil ik ook alle rij-ervaringen en belevenissen bij elkaar houden. Dus vanaf hier gaan we met het rubber in de blubber . . .


Vele grotere dan wel kleine aanpassingen zijn voorbij gekomen. Het wordt zo langzamerhand tijd voor een echte praktijk test. Zal de Coyote presteren zoals ik stiekem verwacht heb?

Het antwoord op deze vraag kan overtuigend met een dikke JA! Beantwoord worden. Vrijdag 05-01-2018 zijn Tim Stroet en ik naar de Leemkule net achter Wezep geweest. Het mooie van deze testrit is wel dat we beiden een Coyote hebben en aan die van Tim is op wiel verzwaring na, technisch nog helemaal niks gebeurd (wel cosmetisch). Dus kunnen we een reëel vergelijk gaan doen.

De Leemcule is zoals de naam reeds doet vermoeden een afgraving van leem. Rondom de enorme “kuil” in de grond heb je ook fantastische heuvels in de zeer prachtige Veluwse bosomgeving. De ondergrond die je tegen kunt komen kan bestaan uit: zand, dikke lagen bladeren, lagen dennennaalden, leem en losse humus rijke grond. Had ik trouwens de centrale waterpartij al genoemd? Deze keer was de ondergrond behoorlijk nat wat de leemplekken behoorlijk glad maakte. In zoverre even iets over de testomgeving (voor foto’s even klikken op viewtopic.php?f=48&t=523). Terug naar de beide Coyote’s. Het verschil tussen de 35 en de 55 turns motor werd meteen duidelijk. Tim kon bijna rondjes om die van mij heen rijden. Met de 55 turns motor rijd de truck wel een stuk rustiger en geleidelijker weg. Eerder noemde ik die 35 turns te agressief omdat de truck bij het geringste gasgeven meteen letterlijk naar voren springt. De banden zorgen voor een verbazingwekkende hoeveelheid grip op de diverse ondergronden. En dan de enorme hoeveelheid flex die de truck standaard reeds aanwezig heeft. Geweldig mooi om te zien is hoe het ene wiel in-veert terwijl het ander juist maximaal uit-veert en zo alle vier de banden het contact met de ondergrond laat behouden. Van beide trucks zijn de wielen verzwaard en alleen op die van mijzelf is de accu naar voren verplaatst en iets lager komen te zitten. Op Tim zijn truck ligt de accu nog steeds geheel achterop. Toch hebben we beiden geen last gehad van zowel zijdelings wegrollen als rollen bij het klimmen dan wel afdalen van de behoorlijk steile heuvels. De aanpassingen van de stuurinrichting toonde een heel duidelijk verschil. De hoeken die mijn truck nu kan maken (beter dan met mijn scx10) zorgen zo voor extra rijplezier. De elektronica heeft zich gedurende deze drie uur durende testrit prima gehouden en is niet eens handwarm geworden. Ook de stuurservo deed zonder storingen prima zijn werk! Zowel Tim als ik zijn dan ook zeer tevreden over deze truck’s. Wel heeft Tim zich voorgenomen om de 35 turns motor om te wisselen voor een 55 turns exemplaar en tevens de stuur modificatie door te gaan voeren.

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding



Tot een volgende keer . .




Afbeelding
Laatst gewijzigd door Jaap op 25 jul 2018 13:16, 25 keer totaal gewijzigd.
Deze gebruikers waarderen Jaap voor dit bericht:
Cesco (29 jan 2022 09:06)
Groeten uit Flevoland!

Jaap

Sander
Donateur
Berichten: 956
Lid geworden op: 02 jun 2017 20:25
Participant x 22
Gegeven waarderingen: 62 keren
Ontvangen waarderingen: 64 keren

Re: De SCA-1E COYOTE van CARISMA (RTR).

Bericht door Sander » 23 nov 2017 20:40

Ben benieuwd naar het vervolg , zeker de F100 body

Mud monkey
Donateur
Berichten: 2069
Lid geworden op: 02 jun 2017 23:49
Locatie: Medemblik
Participant x 18
Gegeven waarderingen: 11 keren
Ontvangen waarderingen: 31 keren

Re: De SCA-1E COYOTE van CARISMA (RTR).

Bericht door Mud monkey » 23 nov 2017 20:51

Geweldig Jaap gefeliciteerd , zondag had je het er nog over
Mooi bakie en verslag met die achtergrond informatie
Je word gevolgd

Syl
Donateur
Berichten: 344
Lid geworden op: 09 okt 2017 11:15
Locatie: Zwolle
Participant x 4
Gegeven waarderingen: 37 keren
Ontvangen waarderingen: 20 keren

Re: De SCA-1E COYOTE van CARISMA (RTR).

Bericht door Syl » 24 nov 2017 10:59

Leuk verhaal :) Ben benieuwd naar de rest,. & meer fotos natuurlijk :D

Gebruikersavatar
Gert-Jan
Donateur
Berichten: 1404
Lid geworden op: 03 jun 2017 21:10
Locatie: Swifterbant
Organizer x 1Participant x 21
Gegeven waarderingen: 154 keren
Ontvangen waarderingen: 162 keren

Re: De SCA-1E COYOTE van CARISMA (RTR).

Bericht door Gert-Jan » 24 nov 2017 22:03

Echt een gave truck Jaap.

Gisterenavond had ik die van Tim al even bepoteld. Stille wagen, geen vervelende transmissie geluiden en eindelijk fatsoenlijke shocks fabriek af.

Benieuwd naar de foto's als je hem uit elkaar gaat halen
Printjunkie :mrgreen:

Gebruikersavatar
daniel
Donateur
Berichten: 2327
Lid geworden op: 27 mei 2017 19:44
Locatie: Nijmegen
Organizer x 1Participant x 16
Gegeven waarderingen: 179 keren
Ontvangen waarderingen: 293 keren

Re: De SCA-1E COYOTE van CARISMA (RTR).

Bericht door daniel » 24 nov 2017 22:09

Zo dan Jaap.
Dat is heel erg gaaf wat een mooi model.
Mooie aanwinst.
Ook een mooi uitgebreid verslag.
1 woord TOP
JS ScaleTeamdriver
Axial SCX10 6x6 kamaz Typhoon-K(The Beast)
SCX-10.2 VW Schwimmwagen
TA-02 General lee
SCX-10.2 Lada Niva custom
MST-CMX GMC VAN(THE A-TEAM)
Mst Blazing Blazer .
LCG Benetton beetle
CC-01 (Willy Jeep)
Traxxas 4x4 vxl Quad

Gebruikersavatar
Jaap
Donateur
Berichten: 426
Lid geworden op: 04 jun 2017 15:45
Locatie: Biddinghuizen
Organizer x 1Participant x 18
Gegeven waarderingen: 1 keer
Ontvangen waarderingen: 23 keren

Re: De SCA-1E COYOTE van CARISMA (RTR).

Bericht door Jaap » 24 nov 2017 23:13

Hallo allemaal, bedankt voor jullie postieve reacties!

Ondertussen heb ik weer een klein stukje text toegevoegd.
Het betreft de delen handleiding, lader + accu en body.
Veel lees plezier!

Gert-Jan svp niet alles verklappen hoor! . . . . . :dance:

Sander, het is echt een Toyota hoor! De Ford F100 uit 1956 waar ik het over had is de onderstaande en diende als inspiratie bron voor een ander project waar ik mee bezig ben.

Afbeelding
Groeten uit Flevoland!

Jaap

Sander
Donateur
Berichten: 956
Lid geworden op: 02 jun 2017 20:25
Participant x 22
Gegeven waarderingen: 62 keren
Ontvangen waarderingen: 64 keren

Re: De SCA-1E COYOTE van CARISMA (RTR).

Bericht door Sander » 25 nov 2017 15:13

Je heb helemaal gelijk Jaap.

Gebruikersavatar
johanv
VIP
Berichten: 2462
Lid geworden op: 01 jun 2017 22:27
Locatie: Heerenveen
Participant x 6
Gegeven waarderingen: 593 keren
Ontvangen waarderingen: 299 keren

Re: De SCA-1E COYOTE van CARISMA (RTR).

Bericht door johanv » 25 nov 2017 15:24

Nu al een mooi verslag!

Ga zo door, ik volg.
Groeten Johan.

Waar het asfalt eindigd begint het avontuur :)

Gebruikersavatar
Jaap
Donateur
Berichten: 426
Lid geworden op: 04 jun 2017 15:45
Locatie: Biddinghuizen
Organizer x 1Participant x 18
Gegeven waarderingen: 1 keer
Ontvangen waarderingen: 23 keren

Re: De SCA-1E COYOTE van CARISMA (RTR).

Bericht door Jaap » 29 nov 2017 17:01

Hallo allemaal, zojuist heb weer een paar hoofdstukken tekst met diverse foto's toegevoegd.
Het betreft de delen chassis en wielophanging, vering, banden en velgen.

Veel lees plezier maar weer :greetings-wavingyellow: !
Groeten uit Flevoland!

Jaap

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 34 gasten